Airlie Beach en de Whitsundays 🏝🐠

En wederom heb ik een prachtig stukje aarde ontdekt! Airlie Beach is een super relaxt stadje die bestaat bij de gratie van de Whitsundays. Het is gebouwd toen de Whitsundays steeds populairder werden onder toeristen en heeft als enige doel een uitvalsbasis te zijn voor toeristen die de zee op willen om te snorkelen, duiken, zeilen, vissen of niets doen op één van de spierwitte strandjes van de vele eilanden. Het heeft dan ook alles wat je als ontspanning zoekende toerist nodig hebt: overnachtingsmogelijkheden van een luxe hotel tot aan basis kampeerplekken, souvenirwinkeltjes, restaurantjes, veel barretjes en kroegen, tientallen touroperators om je zeetrip te boeken en een prachtige lagune om de dagen die je moet wachten heerlijk aan het water te kunnen vertoeven. En dat alles zonovergoten, want we hebben het hier wel over de Sunshine Coast. In de winter is het hier een constante 20-25 graden en droog, in de zomer stijgt het kwik tot boven de 30 graden en kun je af en toe een goede, maar korte regenbui verwachten. En die zijn meer dan welkom, want de zon is onverbiddelijk, alles in haar directe bereik wordt verbrand en verdroogd, ze heeft zelfs mij aan de 50+ zonnebrandcreme gekregen en dat iedere 2 tot 3 uur…
Het klinkt trouwens alsof dit een middelgrote plaats aan de kust is, maar dat is het niet. Het heeft zegge en schrijve 1 straat, Main street. De Lagune ligt er achter en heeft direct uitzicht op de zee en één van de vele havens. In 30 minuten heb je iedere straatsteen gezien en toch kun je hier met gemak een week zijn zonder je te vervelen. Zodra je hier uit de bus stapt vertraagd je ritme automatisch naar standje surfers relaxt en kun je uren aan de lagune liggen of een drankje drinken op één van de terrassen of in de biertuin. Haast of stress bestaat hier niet. ‘No worries’ is meer dan alleen een uitdrukking hier, het is een levenswijze. Eentje waar ik prima aan zou kunnen wennen.

Maar ja, als je daar aan went, dan zul je op een gegeven moment toch ook moeten gaan werken hier. Ook hier gaat alleen de zon voor niets op, al doet ze dat dan wel gegarandeerd iedere dag. En werken is hier of bedienen in een restaurant, of op een van de boten aan de slag. Hoewel ik zeer dienstbaar kan zijn en vriendelijk lachen tegen klanten over het algemeen gen probleem is, zie ik toch een uitdaging. Britten. Man, wat zijn die vreselijk…. aanwezig. (Netjes uitgedrukt he 😁) En ze zijn overal. Ik geef toe, ik heb best een paar vriendelijke Britten ontmoet, maar over het algemeen is het een bijzonder volkje. Ze zijn van het type 2. Ze komen in 2 kleuren: wit en rood. Ze drinken 2 dingen: bier en goon (een wijn dat geen wijn is maar een mengsel met vis, eieren, melk en nog wat ondefinieerbare dingen en verkocht wordt in pakken van 4 liter. Het enige positieve eraan is dat het alle voedingsstoffen heeft die je binnen moet krijgen. En zo zien vooral de Britten het ook… 🙄). Ze bevinden zich in 2 staten: dronken of slapend. Ze hebben 2 volumestanden: luid en luider. Nee, de horeca met allemaal Britten als klanten is niet aan mij besteed.
Blijft over het werken op een boot en dat heb ik tijdens een zeiltrip eens nader onderzocht. Een dagje op het water is heerlijk, zeker als dat water alle kleuren heeft van zeegroen, via aquamarijn, naar turquoise en koningsblauw (echt, ik lieg niet!). Je hebt weidse uitzichten over de zee, ziet eilandjes opdoemen vanuit de verte en ontdekt steeds weer nieuwe strandjes. De zeebries waait door je haren en verkoelt je door de zon geteisterde huid. Naast de boot zwemmen talloze vissen met je mee, af en toe een haai en regelmatig een of meerdere dolfijnen. De wind brengt je waar je heen wilt en tijd speelt geen rol. Aan het eind van de dag los je het anker en hang je over de reling te genieten van de zon die in de zee zakt. En dan draai je je om op je bootje van 25 bij 6 meter en ontdek je dat er nog 30 andere mensen op je boot zitten, liggen en hangen. Je dek is bezaaid met waterflesjes, lege blikjes en verdwaalde speelkaarten. Voor de toiletten waarvan je er heel luxe 2 hebt aan boord, staat een rij te wachten. Het is namelijk ook direct je badkamer… De kraan van de wasbak is heel ingenieus een douchekop die je kunt uittrekken en waarmee je dus staand voor het toilet, of voor de extreem luie mensen onder ons, zittend op het toilet kunt douchen. Nou ja, wat zout van je af kunt spoelen voordatje bedenkt dat het echt niet beter gaat worden dan dat en je maar uit het toilet komt en de volgende, in een plas water stapt om zijn ingewanden van wat overtollige etensresten te verlossen. Nee, 2 nachten op een boot was meer dan genoeg. Ik zal dus maar mijn best doen om hier niet teveel te wennen. 😃


Maar die 2 dagen waren wel heel gaaf! Al zeilend tussen de tientallen eilandjes van de Whitsundays kwamen we aan op Whitehaven Beach en die naam is duidelijk niet lukraak gekozen. Het blijft echt onwaarschijnlijk hoe wit de stranden hier zijn! Onbetaalbaar mooi. En dat weten ze hier ook, dus een stukje meenemen om thuis het strand gevoel nog even vast te houden is een slecht idee. Een gevulde waterfles met zand van Whitehaven Beach levert een boete van 5.000,- Australische dollar op. Al schijnt het de moeite waard te zijn om toch een poging te ondernemen, het zand zelf is een veelvoud daarvan waard door het hoge gehalte van 99% kwarts waaruit het bestaat. Omdat kwarts in zijn meest zuivere vorm kleurloos is, is dit strand zo spectaculair wit. En geen enkel ander strand heeft zo’n hoge concentratie kwarts, ook de andere eilandjes niet. Dus deze 7 km lange zandstrook is alles wat er is en dat maakt het zeer waardevol. Maar braaf als ik ben heb ik het netjes daargelaten. Ik zou ook niet weten welke glasblazer een waterfles met zand van mij wil kopen…

Nadat we een paar uur op Whitehaven Beach zijn geweest, pijlstaartroggen en limoenhaaien hebben gezien en in de branding hebben geluierd zijn we verder gezeild naar Blue Pear Bay, waar we boven het Great Barrier Reef hebben gesnorkeld. En ook die onderwaterwereld is prachtig met allemaal verschillende vissen, groot en klein, kleurloos of zo bont als een regenboog, nieuwsgierig of bang wegschieten onder het rif. Supergaaf om te zien! Alleen het rif zelf viel zwaar tegen. 3 jaar geleden heeft een cycloon hier het grootste gedeelte van het rif weggevaagd en wat er nog is, is merendeels dood. Dus al het rif was hier wit of een vage gele kleur. Ik heb van mensen op andere boten gehoord, dat er op andere plekken nog wel wat gekleurd rif te zien was, maar dat het overal minimaal was. Maar ja, ook dat is de natuur. Zorgde er wel voor dat het snorkelen minder spectaculair was dan ik had gehoopt. Toch was het weer een geslaagde trip, want het zeilen, de uitzichten en Whitehaven Beach waren stuk voor stuk wel spectaculair!

Nadat we terug waren in Airlie Beach heb ik nog twee dagen vakantie gevierd aan de lagoon en toen zat het avontuur er na 5 geweldige dagen weer op. Inmiddels zit ik in Brisbane en ben ik op mijn laatste stop aanbeland voor ik weer terugga naar Nederland. Nog 4 dagen te gaan.

See ya soon guys!